Τετάρτη 4/11 στις 20:00
Προβολή της ταίνιας “Welcome” (2009)
του Φιλίπ Λιορέ
με τους Βενσάν Λιντόν, Φιγιάτ Αϊβέρδι, Οντρέ Ντανά,
με τους Βενσάν Λιντόν, Φιγιάτ Αϊβέρδι, Οντρέ Ντανά,
Ντέρια Αϊβερδί, Τιερί Γκοντάρ, Σελίμ Αγκουλ
Στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο
Αγ.Τριάδος & Δημοκρατίας 2 (απέναντι απο το 4 γυμνάσιο)
της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Αγ. Παρασκευής
***
Υπόθεση: Είκοσι δύο μίλια νερού (η απόσταση ανάμεσα στο Καλαί και το Ντόβερ) στέκονται τελευταίο εμπόδιο για να ξανασυναντηθούν ο Μπιλάλ (Φιράτ Αϊβερδί) με την αγαπημένη του Μίνα (Ντέρια Αϊβερδί).
Ο Μπιλάλ έφυγε από το Ιράκ και μετά από μια πορεία 4.000 χιλιομέτρων, περνώντας από τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη, βρίσκεται στη γαλλική πόλη Καλαί. Στην προσπάθειά του να εισέλθει λαθραία στη Βρετανία, όπου ονειρεύεται να γίνει διάσημος ποδοσφαιριστής, το ταξίδι του τερματίζεται απότομα καθώς οι αρχές τον εντοπίζουν και τον θέτουν υπό επιτήρηση. Βλέποντας τις Βρετανικές ακτές τόσο κοντά, αποφασίζει να διασχίσει τη θάλασσα κολυμπώντας, αψηφώντας τους κινδύνους ενός τέτοιου εγχειρήματος. Γνωρίζει και γίνεται φίλος με τον Σιμόν, έναν πρώην πρωταθλητή κολύμβησης ο οποίος δουλεύει ως προπονητής στο τοπικό κολυμβητήριο. Όταν ο Μπιλάλ του εκμυστηρεύεται το λόγο που θέλει να βρεθεί στην Αγγλία, ο Σιμόν συγκινείται από τον έρωτα του νεαρού και την αποφασιστικότητα του. Αποφασίζει να τον βοηθήσει και τον προπονεί για να διασχίσει το κανάλι...
***
Το φιλμ δεν περιγράφει μόνο την κακομεταχείριση των μεταναστών, τον ρατσισμό, τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης, και τις απέλπιδες προσπάθειές τους να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό, καταστάσεις που άλλωστε μας είναι απολύτως γνώριμες και μάλιστα, σε υπερθετικό βαθμό στον τόπο μας. Μας μεταφέρει παράλληλα το κλίμα του δωσιλογισμού που αναπτύχθηκε, βρίσκοντας την έκφρασή του στο πλαίσιο ενός νόμου του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και ο οποίος θεωρεί την παροχή οποιασδήποτε βοήθειας σε παράνομο μετανάστη, έγκλημα, τιμωρητέο με πενταετή φυλάκιση.
“Νοιώθω σαν να βρισκόμαστε στο 1943 και κρύβουμε Εβραίους στο υπόγειο” δήλωνε το ήδη μακρινό 2009 ο σκηνοθέτης, “ενοχλώντας” τον Ερίκ Μπεσόν, υπουργό μετανάστευσης της κυβέρνησης Σαρκοζί, ο οποίος έκρινε ότι είναι απαράδεκτοι τέτοιοι συσχετισμοί. Τη γνώμη του πάντως και την ενόχλησή του, δεν τη συμμερίστηκαν οι 4.423 πολίτες που βρέθηκαν κρατούμενοι το 2008 με ανάλογες κατηγορίες.
(Στις 18 Μαρτίου του 2009 έγινε ειδική προβολή της ταινίας στη γαλλική βουλή και οι βουλευτές αποφάσισαν να επανεξετάσουν το συγκεκριμένο νόμο που ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών.)
***
Η ταινία του Philippe Lioret στοχεύει στο συναίσθημα του θεατή, σε μια προσπάθεια να ενεργοποιήσει το διανοητικό μέρος. “Γιατί η πορεία από το θυμικό στο διανοητικό είναι μονόδρομος” και γιατί “υπάρχει ανάγκη ο κόσμος να αφυπνιστεί και να κοιτάξει την πραγματικότητα κατάματα”1. Ο ρομαντικός έφηβος που ενσαρκώνει ο Φιγιάτ Αϊβέρδι, δανείζει το πρόσωπό του, την ανθρώπινη υπόστασή του σε κάθε χαμένο σκοπό, κάθε ζωή που έσβησε στις ταραγμένες θάλασσες. Σε αυτές που στρέφονται οι απελπισμένοι, εξαιτίας της πολιτικής των κλειστών συνόρων, των τειχών και των φραχτών. Των φραχτών που καταργούνται με πύρινους λόγους στη βουλή, αλλά υπερασπίζονται επιτόπια με κρότου – λάμψης και χημικά.
1Ph. Lioret
