Την Παρασκευή 31/5/24 έφυγε από κοντά μας ο σύντροφος, φίλος και γείτονας Πάρις.
Ο Πάρις ήταν μαζί μας στην Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγίας Παρασκευής, στους αγώνες για την υπεράσπιση των δημόσιων χώρων, στις άγριες απεργίες ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές και την υποτίμηση των ζωών μας, στην επανοικειοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας μέσα από το χτίσιμο συλλογικών σχέσεων αλληλεγγύης, συντροφικότητας και ελευθερίας.
Ο Πάρις, πάντα παρών, αποτύπωνε με το ιδιαίτερο βλέμμα του τους αγώνες των από κάτω, αφήνοντας την οπτική του σαν παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές, βοηθώντας έμπρακτα να διαδίδεται η αλήθεια απέναντι στις άθλιες σκευωρίες των διωκτικών μηχανισμών. Με τη φωτογραφική του μηχανή έβαζε το λιθαράκι του στη διατήρηση της συλλογικής μνήμης.
Στα χρόνια που μοιραστήκαμε υπήρξε πάντα ένας δραστήριος σύντροφος, και πολύτιμος τόσο για την οπτική που είχε στα πράγματα όσο και για την αλληλέγγυα και φιλική στάση του σε όλα, όλες και όλους μας. Ένας άνθρωπος που είχες πολλά να μοιραστείς μαζί του, σε πολιτικό επίπεδο, στις συλλογικές δράσεις (πορείες, τοπικές και κεντρικές παρεμβάσεις, συνελεύσεις, εκδηλώσεις) και στις προσωπικές σχέσεις.
Σύντροφε Πάρι, φίλε και γείτονα δεν θα ξεχάσουμε την ηρεμία που μετέφερες στις συζητήσεις μας, τη βαθιά και ουσιαστική αντίληψη που είχες για τα πράγματα. Δεν θα ξεχάσουμε –πώς θα μπορούσαμε άλλωστε– το βλέμμα σου εκείνο, που δεν μας κοιτούσες απλώς αλλά μας έβλεπες αλληλέγγυα.
Όσο δύσκολο είναι να αρχίσει ένα κείμενο για σένα, σύντροφε, άλλο τόσο δύσκολα βγαίνουν οι λέξεις για να κλείσουμε αυτή την ελάχιστη συνεισφορά στη μνήμη σου. Χρέος μας οι εικόνες που κουβαλάμε από σένα να συνεχίσουν να ζουν μέσα στους αγώνες μας. Θα προτιμήσουμε, αντί για ένα «αντίο», να κλείσουμε με τα λόγια που έγραψε ο σύντροφος Νίκος:
Οι εικόνες δυνατότερες από τις λέξεις
Με ποια γράμματα και σε ποιο ζύγι
Να μετρήσω την απώλειά σου
Ποια εικόνα να κρατήσω από σένα;
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγίας Παρασκευής
 |
.jpg)
